ارزیابی ریسک نیروگاه رامین اهواز به روش ویلیام فاین بمنظور راهکارهای مدیریتی جهت کنترل و کاهش ریسکهای ایمنی، بهداشت و محیط زیست

سیستم مدیریت ایمنی عوامل و ابزارهایی هستند جهت تضمین و کنترل ایمنی در صنایع فرآیندی، که در پی اعمال مدیریت مستقیم و تمرکز دقیقتر بر مسائل ایمنی راهکارهایی مناسب و آزموده شده را ارائه می¬دهد. در این پژوهش بر اساس روش ارزیابی ریسک ویلیام فاین واحدها و قسمتهای مشخص از نیروگاه رامین اهواز مانند ( واحدهای تصفیه خانه آب، برجهای خنک¬کننده، انبارهای شیمیایی...) به مدت حدود 2 سال مورد ارزیابی و شناسایی قرار گرفته است. در این تحقیق با استفاده از عملیات میدانی ( توزیع پرسش نامه و بازدید کارخانه) و سپس جمع بندی سایر اطلاعات بدست آمده از داده های آزمایشگاهی و تجزیه و تحلیل آنها بر اساس مدل ارزیابی ریسک ویلیام فاین نتایج حاصله مشخص می¬کند بیشترین عوامل آلودگی و افزایش ریسک خطر و حادثه در نیروگاه بدلیل سوخت ( مازوت) (عدد ریسک 750) و پساب واحدهای نیروگاهی (عدد ریسک 1500) است، که مورد اخیر موجب افزایش دمای آب رودخانه کارون می¬شود و پیامد آن اثرات مخرب زیست محیطی است. همچنین وجود گازهای اکسیدی ازت، گوگرد و منواکسید کربن و پراکندگی ذرات در محیط و فضای کارخانه و اطراف موجب آلودگی شدید هوا نیز می¬گردد.